اثنى عشر كسانى هستند كه پيش از آن بيعت كرده بوده‌اند، اينك از طرف آن حضرت به‌سمت نقباى انصار معين گرديدند.

مخفى نماند دوازده تن ديگر كه بمدلول بعضى از اخبار وارده، در غصب خلافت از در اعتراض آمده بودند نيز در اصطلاح علماى رجال موافق بعضى از آثار دينيه به اثنى عشر معروف بوده و عبارتند از: ابن حنيف- ابو ايوب انصارى- ابو الهيثم بن تيهان- زيد بن ثابت- از انصار و سلمان- ابو ذر- مقداد- عمّار- بريده اسلمى- عبد اللّه بن مسعود- ابى بن كعب و خالد بن سعيد از مهاجرين. اين دوازده تن خواستند كه ابو بكر را از منبر پائين آرند لكن از خوف فتنه خوددارى كرده و براى استشاره شرفياب حضور حضرت امير المؤمنين شدند پس آن حضرت بموجب وصيّت حضرت رسالت امر به صبر و تحمّل فرمودند و الّا باز باوضاع جاهليت برمى‌گردند تا آخر قضيه كه در بحار الأنوار و صفحه 198 جلد اول تنقيح المقال نگارش داده‌اند.

اثير الدين ابو حيان محمد بن يوسف-

بعنوان ابو حيّان اثير الدّين خواهد آمد.

اثير الدين ابهرى فضل (يا مفضل) بن عمر-

ابهرى سمرقندى، از اكابر علماى معقول كه در منطق و حكمت يدى طولى داشته و تأليفات او:

1- ايساغوجى 2- الزبدة 3- قال اقول كه شرح كتاب ايساغوجى بوده و بارها در هند چاپ شده 4- الكشف 5- الهداية و همين كتاب هدايه را حسين ميبدى و ملاصدرا شرح كرده و هردو در ايران چاپ شده است و ايساغوجى هم كه بيونانى بمعنى كليّات خمس است نخست تنها نام باب كليات خمس كتاب او بوده سپس بواسطه كثرت استعمال اسم جملتان آن كتاب گرديده كه داراى تمامى ابواب و مباحث علم منطق است. گاه است كه صاحب ترجمه را بهمين كتاب او نسبت داده و اثير الدين ايساغوجى گويند و وفاتش در سال ششصد و شصت و يا هفتصد تمام و يا بنوشته جرجى زيدان در ششصد و شصت و سوم هجرت (660 يا 700 يا 663 ه قمرى) بوده است. ابهر بر وزن احمد شهرى است مشهور مابين زنگان و قزوين و همدان.

(ص 333 ج 1 و 145 ج 7 فع و 290 مط)