جزولى محمد بن عبد الرحمن بن ابى بكر-

سليمان شريف حسنى، مكنّى بابو عبد اللّه از مشاهير فقها و علماى عامّه ميباشد كه فنون طريقت را در بلاد مغرب زمين احيا كرد، كتاب دلائل الخيرات و شوارق الانوار فى الصلوة على النبى المختار كه بارها در مصر و قاهره چاپ شده از تأليفات او است و در سال هشتصد و هفتاد از هجرت (780 ه ق) درگذشت. (ص 697 مط و 1802 ج 3 س)

جصاص احمد بن على-

رازى بغدادى، مكنّى بابو بكر، معروف به جصاص، از مشاهير فقهاى حنفيّه ميباشد و از تأليفات او است:

1- احكام القرآن كه در استانبول چاپ شده 2- الاصول فى الفقه 3- شرح اسماء اللّه الحسنى 4- شرح الجامع الكبير 5- شرح مختصر الطحاوى 6- شرح مختصر الكرخى 7- مختصر اختلاف الروايات و در سال سيصد و هفتاد از هجرت (370 ه ق) در شصت و پنج سالگى درگذشت. (ص 292 ف و 258 ج 1 فع و 1816 ج 3 س)

جعابى محمد بن عمر-

در باب كنى بعنوان ابن الجعابى مذكور خواهد افتاد.

جعبرى‌[1]

جعبرى ابراهيم-

از صلحاى قرن هفتم ميباشد، بعضى احوال غريبه از وى منقول و خندانيدن مردم در حال گريه و گرياندن ايشان در حال خنده از خصايص او بوده است. وى بسال ششصد و هشتاد و هفت از هجرت (687 ه ق) در هشتاد و هشت سالگى درگذشت. (ص 565 ج 1 س)

جعبرى برهان الدين بن عمر-

بعنوان خليلى خواهد آمد.

جعد محمد بن عثمان بن مسيح-

شيبانى، مكنّى بابو بكر، اديبى است نحوى لغوى از فضلاى نحو و لغت و ادب و از تأليفات او است:

1- الالفات 2- خلق الانسان 3- العروض 4- غريب القرآن 5- الفرق كه جمع‌

[1]- جعبرى- منسوب به جعبر (بر وزن جعفر) است و آن قلعه‌ايست در ساحل فرات در قرب صفين، مابين بالس و رقه كه قديما به دو سر موسوم بوده است، مردى جعبر نام از بنى قشير، ضبطش نمود و بنام وى مشتهر گرديد و بعضى از منسوبين آن را مينگارد.