مشکلات کنترل

فرايند کنترل نيز هم چون ساير ارکان مديريت خالي از بحران نيست، برخي از مشکلات کنترل به نفس اين فرايند و پاره اي ديگر به کنترل کنندگان و دسته ي ديگري از مشکلات به کنترل شوندگان مربوط است؛ براي نمونه تجسس بي جا و نظارت و ارزيابي خارج از وظيفه ي ماموران کنترل و نظارت، از آفات کنترل به شمار مي آيد؛ در حالي که خداوند سبحان مي فرمايد: يا اَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجتَنَبُوا کَثِيراً مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعضَ الظَّنِّ اِثمٌ وَ لاَتَجَسَّسُوا وَ لاَ يغتَب بَعضُکُم بَعضاً [2]؛ اي کساني که ايمان آورده ايد، از بسياري از گمان ها بپرهيزيد، چرا که بعضي از گمان ها گناه است و هرگز در ديگران تجسس نکنيد و هيچ يک از شما غيبت ديگري را نکند.

در روايات فراواني از افشاگري لغزش هاي مومنان و برادران ديني و ريختن آبروي مردم اکيداً نهي شده است. [3]

در آيه ي فوق، علاوه بر آفت تجسس، از بد گماني کنترل کننده و کنترل شونده نيز نهي شده است. مهم ترين عامل مقاومت کارکنان در برابر کنترل، حس بدبيني کارکنان نسبت به ماموران کنترل است.

تاثيرات روحي، رواني، عاطفي، احساسي و مانند اين ها نيز از مشکلات کنترل شمرده مي شود. جمله ي معروف «حب الشيء يعمي و يصم و بغض الشيء يعمي و يصم» بر اين