ج) تعيين هدف، يافتن و ساختن راه و وصول به آن

د) تصميم گيري در انتخاب کارهايي که بايد انجام گيرند.

ه) تجسم و طراحي وضعيت مطلوب در آينده و يافتن و ساختن راه ها و وسايل رسيدن به آن.

و) طراحي عملياتي که شيء يا موضوعي را بر مبناي شيوه اي که از پيش تعريف شده است، تغيير بدهد. [1]

ي) نقشه کشيدن براي آينده، در اين تعريف، نقشه کشيدن جدا از هدف نيست، بلکه هدف جزئي از برنامه است. [2]

برنامه ريزي، در يک تعريف کلي عبارت است از: تلاش ذهني قبل از فعاليت فيزيکي براي رسيدن به اهداف سازماني

محاسن و فوايد برنامه ريزي

برنامه ريزي از اهميت والايي برخوردار است؛ حتي جابه جا کردن و اداره ي صوري و مادي يک منزل هم به برنامه ريزي نيازمند است، چه رسد به سازمان هاي عريض و طويل . اگر بخواهيم ارکان مديريت، سازمان دهي، کنترل، هدايت و سرپرستي يا رهبري، تصميم گيري، بسيج منابع و امکانات و غير اين ها شناسايي کنيم؛ برنامه ريزي شالوده ي مديريت را تشکيل مي دهد و در راس هرم آن جاي دارد؛ زيرا تا زماني که برنامه ريزي تحقق نيابد، تصميم گيري، سازمان دهي، هدايت، کنترل و ساير ارکان مديريت جايگاه خود را نمي يابند. عقل و تجربه و ديني نکات ذيل را به عنوان فوايد و ثمره هاي برنامه ريزي مي شمارند:

الف) نظم و انسجام بخشيدن به فعاليت ها؛

ب) موثرترين عامل پيش رفت در مديريت هاي پيچيده؛

ج ) برنامه ريزي، تحقق بخشيدن به اهداف سازمان؛