وَلکِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَ زَينَ لَهُمُ الشَّيطَانُ مَا کَانُوا يعْمَلُونَ[1]؛ زيرا دلهايشان را قساوت فرا گرفته و شيطان اعمالشان را در نظرشان
زيبا جلوه داده بود. معرفت و ايمان به حق سبب ميشود که اين گرايش به سوي
مبدا کمال هدايت شود و در جهت ارزشهاي صحيح شکل يابد.
وَلکِنَّ اللهَ حَبَّبَ اِلَيکُمُ الْاِيمَانَ وَ زَينَهُ فِي قُلُوبِکُمْ[3]؛ بگو: چه کسي زيباييهايي را که خدا براي بندگانش پديد آورده، و خوردنيهاي خوش طعم را حرام کرده است.
وَ لاَ يبْدِينَ زِينَتَهُنَّ اِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ[4]؛ و زنان زينتهاي خود را جز براي شوهران و يا پدران خويش و .. آشکار نسازند.
گرايش فطري به برتري جويي و عزتطلبي و هدايت قرآن در اين باره
تِلکَ الدَّارُ الْآخِرَهُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لاَ يرِيدُونَ عُلُوّاً فِي الْاَرْضِ[5]؛ اين سراي آخرت (بهشت جاويد)را از آن کساني قرار ميدهيم که نميخواهند در زمين گردن فرازي کنند.
مَن کَانَ يرِيدُ الْعِزَّهَ فَلِلَّهِ الْعِزَّهُ جَمِيعاً[6]؛ هر کس خواهان عزت است، بداند که عزت، همگي از آن خداست.
أَيبْتَغُونَ عِنْدَهُمُ الْعِزَّهَ فَاِنَّ الْعِزَهَ لِلهِ جَمِيعاً[7]؛ آيا نزد آنان (کافران) عزت را ميجويند؟ در حالي که عزت، به تمامي، از آنِ خداوند است.
وَ لِلَّهِ الْعِزَّهُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُوْمِنينَ وَلکِنَّ الْمُنَافِقِينَ لاَ يعْلَمُونَ[8]؛ و البته عزت از آنِ خدا و