همسراني آفريد، تا به ايشان آرامش يابيد و ميان شما دوستي و محبت نهاد. در اين امر نشانهاي است براي انديشمندان.
فَانکِحوا ما طَاب لَکُم مِنَ النّساء[1]؛ از زنان، آن که شما را پسند افتد، به نکاح در آوريد.
نِسَاءُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَاْتُوْا حَرْثَکُمْ اَنَّي شِئْتُمْ[2]؛ زنانتان کشتزار (وسيلهي بقاي نسل) شما هستند، هر جا ( يا هر زمان) که خواهيد، به کشتزار خود درآييد.
اگر در باب ديدگاه متعالي قرآن و تاکيد آن بر اين که: وجود زن،
زمينهي بقاي نسل انسان و دوام حيات جامعه است، نه وسيلهي لهو و لعب
مردان، تامل و دقت کافي صورت گيرد، تحول و تاثير عميقي در تربيت جنسي
انسانها خواهد داشت.
وَ لاَ تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّي يوْمِنَّ[3]؛ زنان مشرک را تا ايمان نياوردهاند، به زني مگيريد.
وَ لاَ تَنْکِحُوا مَا نَکَحَ آبَاؤُکُمْ مِنَ النِّسَاءِ[4]؛ با زناني که پدرانتان به عقد خويش درآوردهاند زناشويي مکنيد.
وَ لْيسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لاَ يجِدُونَ نِکَاحاً حَتَّي يغْنِيهُمُ اللهُ مِن فَضْلِهِ[5]؛ آنان که استطاعت زناشويي ندارند، بايد پاکدامني پيشه کنند تا خدا از کرم خويش توانگرشان گرداند.
ج) ميل به استراحت و خواب، و تذکر قرآن در اين باره
وَجَعَلْنَا نَوْمَکُمْ سُبَاتاً[6]؛ و خوابتان را مايهي آسايشتان گردانيديم.
وَ مِنْ آياتِهِ مَنَامُکُمْ بِاللَّيلِ وَ النَّهَارِ وَابْتِغَاؤُکُم مِن فَضْلِهِ[7]؛ و از نشانههاي قدرت او، خوابيدن شما در شب و روز، و به طلب روزي برخاستن شماست.