اما اسلام نسبت به مصرف، محدوديت‌هايي هم‌چون اسراف و تبذير و مصارف حرام، مانند خوردن گوشت خوک، سگ، ميته، حيوانات تذکيه نشده و ... را بيان نموده است.

قرآن کريم در اين باره مي‌فرمايد: وَ لاَ تُبَذِّرْ تّبْذِيراً، اِنَّ الْمُبَذِّرِينَ کَانُوا اِخْوَانَ الشَّياطِينِ [2]؛ تبذير نکنيد، تبذير کردني؛ همانا تبذير کنندگان، برادران شياطين هستند. تبذيز به معناي صرف کردن مال در موارد غير عقلايي، و مضر است. کلوا و اشربوا و لاتسرفوا انه لا يحب المسرفين [3]؛ بخوريد و بياشاميد و اسراف نکنيد که خداوند اسراف کنندگان را دوست ندارد. و انَّ الْمُسْرِفينَ هُمْ اَصْحَابُ النَّارِ [4]؛ به درستي که اسراف کنندگان اصحاب آتش‌اند.

در پايان، به خوانندگان گرامي يادآور مي‌شويم که مباحث فراوان ديگري در عرصه‌ي اقتصادي اسلامي وجود دارد که به علت طولاني شدن بحث از ذکر آن‌ها صرف‌نظر مي‌کنيم.