بنابراين، نظام يا سيستم اقتصادي ترکيب يافته از علم اقتصاد و مکتب اقتصاد است.

2. تعاريف علوم اقتصادي

1-2. علم اقتصاد

علم اقتصاد دانشي است که پديده‌هاي اقتصادي را تفسير و روابط آن‌ها را با يکديگر معين مي‌کند. موضوع کلي علم اقتصاد، رفتارهاي انسان‌ها در رابطه با توزيع، توليد، مصرف و .. است. بسياري از تعاريف اقتصاددانان معاصر، ناظر به بعد فني علم اقتصاد است، به طوري که اقتصاد را يک روش صرفه‌جويي معرفي مي‌کنند؛ مثل تعريف مشهور که مي‌گويد: اقتصاد علمي است که چگونگي تخصيص امکانات و منابع محدود را به خواسته‌هاي نامحدود مورد بررسي قرار مي‌دهد. استاد مطهري دو نوع روابط اقتصادي را بيان مي‌کند. [1]

2-2. مکتب اقتصادي

مکتب اقتصادي عبارت است از طرح کلي و هماهنگي که خطوط اصلي ارزش‌هاي مورد نظر يک مکتب را در زمينه‌ي توليد، توزيع و مصرف نشان مي‌دهد. [2] هر مکتبي داراي جهان‌بيني خاص خود است، که بر اساس آن، برداشت‌هايي از مبدا خلقت، جهان هستي، انسان و اجتماع و روابط آن‌ها با يکديگر دارد و بر مبناي اين برداشت‌ها، ارزش‌هايي را مي‌پذيرد. مکتب اقتصادي نيز بر اساس برداشت‌ها و ارزش‌هاي پذيرفته شده راه حل‌هايي براي مسائل اقتصادي ارائه مي‌کند.

به همين دليل، شهيد صدر مکتب اقتصادي را قواعدي اساسي مي‌داند که با ايده‌ي عدالت اجتماعي ارتباط دارد و وظيفه‌ي آن ارائه‌ي راه‌حل‌هايي است که با مفهوم عدالت‌خواهي سازگار باشد و از همين جا هدف هر نظام اقتصادي با توجه به مکتبي که آن نظام مبتني بر آن است، تعيين مي‌شود و در نتيجه، نظام اقتصادي متناسب با آن هدف شکل مي‌گيرد؛ براي مثال، تخصيص منابع توليد در يک نظام اقتصادي مبتني بر مکتب