1. مفهوم لغوي سکولاريزم

سکولاريزم (secularism) در لغت به معناي دنياپرستي، اعتقاد به اصالت امور دنيوي، غير دين گرايي، ناديني گرايي، جدا شدن دين از دنيا و دنيويت است؛ بر اين اساس، سکولاريزاسيون به معناي دنيوي کردن، جداانگاري دين و دنيا، دين زدايي، علمانيت، و قوانين سکولار [2] به معناي قوانين عرفي، ادبيات سکولار [3] به معناي ادبيات غير معنوي و ادبيات دنيوي، عرفان [4] سکولار به معناي عرفان ناسوتي، و قلمرو سکولار [5] به معناي قلمرو عرفي و دنيوي گرفته شده است. [6] برخي فرهنگ‌ها سکولاريسم را به معناي تنظيم امور معاش، از قبيل تعليم و تربيت، سياست، اخلاق و جنبه‌هاي ديگر زندگي انساني بدون در نظر گرفتن خداوند و دين، تفسر کرده‌اند. [7]

دسته‌ي ديگري از فرهنگ‌ها سکولاريزاسيون و سکولاريسم را چنين تعريف کرده‌اند:

سکولار يعني وابسته به دنيا، دنيوي، غيرروحاني، عامي، عرفي، غير مذهبي، عام، بي‌سواد، آدم غير روحاني، خارج از صومعه، مخالف شرعيات، شخصي، آزاده، کشيش آزاد، طرف‌دار دنيوي شدن امور و سکولاريزاسيون، يعني اعتقاد به اين که قوانين اخلاقي و اصولي جامعه بايد با زندگي دنيوي منطبق بوده و صرفاً مطابق اصول روحاني و مذهبي نباشد و نيز هر نظريه‌ي آموزشي يا برنامه‌اي که متکي بر اصول دنيوي و منکر مراعات اصول مذهبي باشد و سکولاريسم به معناي مخالفت با شرعيات و مطالب ديني، روح دنياداري، طرف‌داري از اصول دنيوي و عرفي است. سکولاريسم به معناي شخص مخالف با تعليم شرعيات و مطالب ديني، طرف‌دار اصول دنيوي و عرفي