4 و در فرموده خداى تعالى([ : من ازواجنا و ذريتنا ([ [( ذريتنا]( را ابوبكر به صيغه مفرد و حفص به صيغه جمع خوانده . و امثال اينها كه در كتب فن قرائت و تفاسير آورده شده و براى هر كدام دليلى محكم و حجتى پيروى شده هست , مسلمين اجماع دارند كه آنها را , در صورتى كه به پيغمبر خدا منتهى گردد بايد پذيرفت . و بر شخص آگاه پى جو و متبحر در قرائتها پوشيده نيست كه آنها موجب تحريف نمى شود , بلكه آن وجوه درستى تلفظ را بيان مى كند , به عنوان مثال اين حديث كه از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله رسيده كه فرمود ( : الدنيا رأس كل خطيئة ) صحيح است دو جور خوانده شود :

1 همانگونه كه مشهور است حضرت فرموده : دنيا سر سلسله هر تبه كارى است .

2 خوانده شود( : الدينار , أس كل خطيئة ) همزه( اس) به صداى و خوانده شود يعنى پول سر سلسله هر بزهكارى است , هر گونه خوانده شود ذات جمله محفوظ مانده است .

يا شعرى را كه قطب الدين شيرازى ( دائى سعدى ) در مجلسى كه عده اى شيعه و سنى جمع بودند در پاسخ شخصى كه عقيده وى را درباره خليفه بلا فصل پيغمبر پرسيد گفت :

خير الورى بعد النبى من بنته فى بيته *** من فى دجى ليل العمى , ضوء الهدى فى زيته [1]