در اين باره به پندار بعضى از بى خبران نبايد اعتنا كرد كه مى گويند صحابه به هنر خط كاملا آشنا بوده , و خط را بسيار خوب مى نوشته اند , و اينكه برخى تصور مى كنند خط آنان مخالف اصول و قواعد رسم الخط است درست نيست , بلكه كليه مواردى را كه مخالف قياس شمرده اند مى توان توجيه كرد .

مى گويند در مواضعى نظير اضافه شدن الف در( لا اذبحنه ) [1]

اين زياده جهت آگاه ساختن بر اين است كه ذبح روى نداده , و در زياد شدن ياء در( بأييد ) . [2] ياى زائد هشدارى است بر كمال قدرت خداوند , و مانند اينها از توجيهاتى كه بر روى هيچ شالوده اى جز ادعاى بى دليل استوار نيست , و تنها سببى كه آنان را به اينگونه توجيهات واداشته اين است كه آنان معتقدند با اينگونه بيانات صحابه را از توهم نقص , و نداشتن مهارت در خط , خلاص مى كنند , و مى پندارند كه خط كمال بشر است و بنابراين توجيه صحابه را از نقصان اين كمال دور مى سازند , و آنان را به كمال در مهارت خط نسبت مى دهند , لذا براى آنچه از خط ايشان كه بر خلاف مهارت ها و اصول رسم الخط است اينگونه دليلهائى دست و پا مى كنند در صورتى كه اين