گروهى از دانشمندان بزرگ گفته اند : قرائتى كه الان معمول مى باشد قرائت على عليه السلام است و او نخستين فردى بوده كه بعد از پيغمبر قرآن را جمع آورى كرده و او در همه علوم مورد اعتماد صحابه بوده و در قرآن و احكام به او مراجعه مى كردند , بويژه نزد اصحاب ما اماميه كه به عصمت او قائلند و به اتفاق همه مسلمين , پيغمبر صلى الله عليه و آله در حق او فرموده :

( در داورى و حكومت على از همه شما برتر است) .

فرموده است( : على با قرآن , و قرآن با على است) .

فرموده است( : على با حق است , و حق با على است به هر طرف كه بگردد) و . . . بنابراين ترتيب سوره هاى قرآن بر شيوه اى كه خدا و رسولش اراده كرده اند واقع شده .

سپس مى گوئيم : فرض كنيم بر اينكه ترتيب سوره هائى كه ميان دو جلد قرار گرفته بعد از زندگى پيغمبر بوده و فقط در عهد ابوبكر و به دستور او بوده چنانكه از ظاهر پاره اى از اقوال بدست مى آيد .

سخنى نيست در اينكه اميرالمؤمنين على عليه السلام آن را پذيرفته و آن را پسنديده است , و گرنه در دوران خلافت خودش آن را تبديل مى كرد اگر گفته شود كه اين كار در عهد ابى بكر برايش امكان نداشت و چون آن بزرگوار معصوم است و پذيرش و امضايش براى ما حجت است .

علاوه بر اينكه تركيب سوره ها از آيات اجماعى است و چنانكه فهميدى خلافى در آن نيست , پس اگر بالفرض ترتيب سوره ها بدستور معصوم هم نباشد بنابر آنچه گفتيم تمام آيات و سوره هائى كه بر پيغمبر