علاوه بر اينها , عقيده آنان , با صريح بسيارى از اخبارى كه آشكارا فرموده اند : ( بسم الله) . . . به همان اندازه كه در قرآن هست نازل شده , سازشى ندارد .

با وجودى كه عادت و شيوه و همت پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله - و مسلمين بر اين بود كه قرآن را از هر آنچه از او نيست برهنه سازند , و در نوع 18 كتاب( اتقان) از ابو سعيد روايت كرده كه مى گويد : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله - فرمود( : از من جز قرآن چيزى ننويسيد) .

نويسنده تفسير المنار در اول سوره( توبه) گويد([ : نه صحابه و نه افراد بعد از آنان هيچكدام در ابتداى اين سوره ( بسم الله) را ننوشته اند زيرا چنانكه با سوره هاى ديگر نازل گشته بود با سوره برائت نازل نشده بود . و گويد : اين قول مورد اعتماد واقع گرديده و اختيار شده است , و در علت نبودن ( بسم الله) در اول آن سوره گفته شده :

ننوشتن بسم الله در اول آن سوره بخاطر رعايت قول شخصى بوده كه گفته است آن سوره با انفال يكى مى باشد . و حال آنكه مشهور اين است كه نبودن بسم الله در آغاز آن بدين جهت است كه , چون نزول اين سوره بخاطر شمشير كشيدن بر روى كفار , و به هم زدن قراردادهاى با آنان است .