سيوطى در اتقان , فصل نخست از نوع هيجدهم گويد : اجماع و روايات مترادف بر اين دلالت دارند كه ترتيب آيات توقيفى , مستند به تعيين پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله در ترتيب نزول است و ترديدى در آن نيست و بسيارى از علماء آن را در آثار خود آورده اند از جمله زركشى در( البرهان) ادعاى اجماع كرده و ابوجعفر ابن الزبير در كتاب( مناسبات) خود چنين گفته است( : ترتيب آيات و سوره هاى قرآن به توقيف و آگاهى خود پيغمبر و فرمان او انجام شد و در اين مورد بين مسلمين خلافى نيست) [1] .

پيوند آيات به يكديگر

اگر بسيارى اوقات در كتب تفسير و شرحهاى آوائى پرده گوشت را مى كوبد كه اين آيه به فلان آيه پيوسته است و آن آيه به اين آيه مثلا :

طبرسى در مجمع البيان [2] گويد : فرموده خداوند در سوره نساء [4] : ( و ان خفتم الا تقسطوا فى اليتامى ) كه آيه سوم مى باشد متصل به آيه 127 همين سوره ( و يستفتونك فى النساء قل الله يفتيكم فيهن) [3] .