كند، زيرا آميزش با همسر آن وسوسه نفسانى را از بين مى‌برد.

رسول اكرم (ص) فرمود: «وقتى كه زن رو مى‌آورد، در صورت شيطانى ظاهر مى‌شود. بنابراين اگر كسى از شما زنى را ديد و شيفته او شد، بايد به سراغ همسرش برود، زيرا به همراه او نيز همان چيزى است كه با آن ديگرى است.»«54»

و نيز آن حضرت فرمود: «بر زنانى كه همسرانشان حضور ندارند، وارد نشويد، زيرا شيطان نسبت به بنى آدم، همانند خون در بدن او روان است. عرض كرديم: حتى نسبت به شماي فرمود: حتى نسبت به من هم چنان بوده ليكن خداوند مرا در برابر شيطان يارى كرد و او تسليم شد.»«55»

از آنجا كه بر مزاج افراد بى‌همسر، شهوت غالبتر است. شايستگان ايشان بيشتر طالب ازدواجند، و براى آسايش قلب است كه به هنگام ترس از فساد همسرى با كنيز جايز شده است، با وجود آن كه باعث برده شدن فرزند شده و خود نوعى هلاكت است و بر هر كسى كه توان ازدواج با زن آزاد دارد حرام، است وليكن برده شدن فرزند سهلتر از نابود ساختن دين است در صورتى كه همسر گرفتن كنيز جز تيره ساختن زندگى براى مدتى بر فرزند، زيان ديگرى ندارد، در حالى كه ارتكاب خلاف باعث نابود ساختن زندگى اخروى است كه عمرهاى طولانى در مقايسه با يك روز از روزهاى آخرت ناچيز است.

در بعضى از طبيعتها شهوت به حدّى غلبه دارد كه يك زن مرد را بس نمى‌كند بنابراين مستحب است چنين كسانى بيش از يكى تا چهار همسر بگيرند كه اگر مشمول لطف و رحمت خدا قرار گيرد قلبش با آنها آرام مى‌گيرد، اگر نه جايگزين كند (!) رسول خدا (ص) به حسن (ع) فرمود: