دلتنگى آنها شود و عليه مهمانان بدگويى كنند و ميزبان به دنبال اطعام به مهمانان نارضايتى خانواده را فراهم كرده باشد كه اين خود خيانتى درباره آنهاست و آنچه از غذا باقى بماند، مهمانان حق بردن آنها را ندارند و اين همان است كه صوفيان آن را «زلّة»- از سفره دوست چيزى برداشتن- مى‌نامند! مگر اينكه ميزبان از روى رضايت قلبى صريحا چنين اجازه‌اى را داده باشد و يا اينكه از روى قرينه حال او به رضايت وى يقين داشته باشند و بدانند كه او خوشحال مى‌شود. امّا اگر احتمال مى‌دهد كه او ناراضى است نبايد ببرند و در صورت علم به رضايت او نيز لازم است كه با همراهان رعايت عدل و انصاف بشود. بنابراين شايسته است كه يك نفر فقط غذاى مخصوص خودش را و يا آن مقدارى را كه رفيقش از روى ميل راضى است نه از روى شرم و حياء بر دارد و ببرد.»

آداب بازگشت‌

آداب برگشتن از مهمانى سه تاست:

1- ميزبان بايد تا در منزل با مهمان بيرون رود

كه اين علاوه بر سنّت بودن به خاطر احترام به مهمان است و ميزبان مأمور به اين احترام است.

پيامبر (ص) فرموده است: «هر كه به خدا و روز جزا ايمان دارد بايد مهمانش را گرامى دارد.»«57»

مى‌گويم: اين حديث از طريق اهل بيت (ع) نيز به چند سند روايت شده است كه در بعضى چنين آمده است: «از جمله حقوق مهمان، گراميداشت او و تهيه كردن خلال براى اوست.»«58»