تشييع كند.»«7»

و با سند خود از ابان بن تغلب نقل كرده كه گويد: «من همراه با امام صادق (ع) طواف مى‌كردم. مردى از شيعيان، به ما برخورد و از من درخواست كرد تا به همراه او پى حاجتى بروم. پس به من اشاره كرد و من نخواستم كه امام صادق (ع) را رها كنم و به همراه او بروم. پس در آن ميان كه طواف مى‌كردم، دوباره نيز به من اشاره كرد. امام صادق (ع) او را ديد، فرمود: اى ابان! اين مرد با تو كار داردي گفتم: آرى، فرمود: او كيستي گفتم: مردى از شيعيان است، فرمود: او بر همان عقيده‌اى است كه تو هستىي

عرض كردم: آرى، فرمود: پس نزد او برو گفتم: آيا طواف را قطع كنمي فرمود: آرى، گفتم: هر چند طواف واجب باشدي فرمود: آرى، مى‌گويد: پس با او رفتم و بعدها خدمت آن حضرت رسيدم و درخواست كردم تا مرا از حقى كه مؤمن بر مؤمن دارد، مطّلع سازد، فرمود: اى ابان از اين مطلب بگذر و آن را طلب نكن. عرض كردم: چرا، فدايت شومي

آنگاه تكرار كردم تا اين كه فرمود: ابان! بخشى از مالت را به او مى‌دهى، سپس نگاهى به من كرد و حال مرا مشاهده كرد و فرمود: اى ابان! مگر نمى‌دانى كه خداى تعالى از كسانى كه ديگران را بر خود ترجيح داده‌اند ياد كرده استي گفتم: آرى فدايت شوم، فرمود:

بدان كه چون تو نيمى از مالت را به او بدهى او را بر خود ترجيح نداده‌اى بلكه تو و او برابر شده‌ايد، تنها موقعى او را ترجيح داده‌اى كه از نصف ديگرى مال هم به او بدهى.»«8»

غزالى گويد: از جمله حقوق مسلمان آن است كه براى همگان بپسندد آنچه را كه براى خود مى‌پسندد و براى آنان نپسندد، آنچه را كه براى خود نمى‌پسندد.

از پيامبر (ص) نقل شده است كه فرمود: «مؤمنان در دوستى و محبّتشان به يكديگر همانند يك پيكرند كه هر گاه عضوى از آن دردمند شود، ساير اعضا احساس تب و ناراحتى كنند.»«9»