كه غذا ميل مى‌كرد، مى‌گفت: «سپاس ويژه خدايى است كه به ما غذا و آب داد، كفايت و پشتيبانى كرد و پناه داد و بر ما نعمت بخشيد.» و بهترين دعا اين است: «سپاس خدا را كه غذا مى‌دهد و خود غذا نمى‌خورد.»

از امام باقر (ع) است كه فرمود: «سليمان«85» وقتى كه دست از غذا خوردن مى‌كشيد، مى‌گفت: خدايا نعمت زياد دادى و نعمتهاى خوب دادى، پس بيشتر بده و از نان و آب سيرم كردى، پس گوارايم كن!» از امام صادق (ع) نقل كرده‌اند كه وقتى غذا ميل مى‌كرد، مى‌گفت: «سپاس خدا را كه در بين گرسنگان مرا غذا داد و در ميان تشنگان آبم داد و در جمع برهنگان، لباسم پوشاند و در بين گمراهان، هدايتم كرد، و در بين پيادگان، سواره‌ام قرار داد و در جمع بى‌پناهان، پناهم داد و در ميان مردم در رنج و زحمت به من مرحمت كرد و بر بسيارى از مخلوقات جهان فضيلتم بخشيد.»«86»

پيامبر (ص) فرمود: «وقتى كه سفره را برداشتند بگو: سپاس خدا را كه پروردگار جهانيان است. خدايا اين سفره را نعمتى سپاس گزارى شده قرار ده.»«87»

غزالى گويد: «و اما شستن دست به وسيله آشنان (مادّه شوينده) كيفيت آن چنين است كه آن را روى دست چپ قرار مى‌دهند و نخست سه انگشت دست راست را مى‌شويند و انگشتان را به اشنان خشك مى‌زنند و روى لبها مى‌مالند سپس با دو انگشت دهان را مى‌شويند و به جلو و پشت دندانها و زنخ و زبان مى‌مالند، پس از آن انگشتانش را با آب مى‌شويند و بعد، باقيمانده اشنان خشك را به پشت و روى انگشتان مى‌مالند و به اين ترتيب به بازگرداندن اشنان به دهان و دوباره شستن آن نيازى نخواهد بود.»

مى‌گويم: در مكارم الاخلاق از امام صادق (ع) نقل كرده‌اند كه فرمود: «هر گاه‌