خريد و فروش را ساده و آسان بگيرد.»«10»

امّا اگر از تاجر توانگرى چيزى خريد كه بيش از حد نياز، سود مى‌جويد، تحمّل غبن از چنين كسى پسنديده نيست بلكه تضييع مال بدون اجر و سپاس است در حديثى از طريق اهل بيت (ع) رسيده است: «آدمى كه مغبون شده، اجر و سپاس ندارد.»«11»

مى‌گويم: اين حديث به طريق ما (شيعه) از امام صادق (ع) روايت شده است.«12»

غزالى گويد: «حسن و حسين (ع) و ديگر برگزيدگان پيشين در خريد، دقّت كامل مى‌كردند، با وجود اين، مال زيادى را مى‌بخشيدند. به يكى از ايشان گفتند: در خريد، روى مقدار اندك دقّت زيادى مى‌كنى و سپس مقدار زيادى را مى‌بخشى و اهميّت نمى‌دهىي فرمود: كسى كه مى‌بخشد، از زيادى مالش مى‌دهد امّا كسى كه مغبون مى‌شود در حقيقت عقلش را فريب داده است. يكى از اين بزرگان گويد: همانا من عقل و بصيرتم را فريب مى‌دهم ولى فريب دهنده را بر آن مسلّط نمى‌كنم و هر گاه بخششى مى‌كنم در حقيقت براى خداى تعالى داده‌ام و براى او كار زيادى انجام نداده‌ام.

سوم، دريافت كامل بهاى كالا و ساير مطالبات و احسان در آن،

گاهى به سهل انگارى و چشم پوشى از مقدارى است و گاهى نيز با مهلت و تأخير دريافت وجه است و گاهى با مسامحه در مطالبه پول نقد (و كيفيّت طلا و نقره) است، همه اينها مستحب و در مورد آن تأكيد شده، پيامبر (ص) فرمود: «خدا بيامرزد كسى كه فروش را نيز بمانند خريد و درخواست خريد آسان بگيرد.»«13» پس بايد دعاى پيامبر خدا (ص) را مغتنم شمارد.