حق وى كوتاهى كند و يا از نظر خانوادگى همطراز او نباشد، در آورد.

پيامبر (ص) فرمود: ازدواج نوعى بردگى است، پس بايد هر كسى توجّه كند كه دخترش را در چه خانواده‌اى قرار مى‌دهد»«47» و درباره حقّ زن جانب احتياط را بايد گرفت، زيرا زن با ازدواج كردن حالت وابستگى پيدا مى‌كند و راه نجات هم ندارد.

بنابراين شوهر در هر حال مى‌تواند او را طلاق دهد [ولى از ناحيه زن چنين نيست‌] حال اگر وّلى دخترى فرزند خودش را به ستمگر، يا فاسق و يا بدعت گذار و يا ميگسارى تزويج كند، نسبت به دين خود جنايت كرده و به خاطر قطع رحم كه به وسيله انتخاب و گزينش نادرست مرتكب شده، خود را در معرض خشم خدا قرار داده است. پيامبر (ص) فرمود: «هر كس دخترش را به همسرى مرد تبهكارى در آورد به يقين قطع رحم كرده است.»«48»

باب سوم در آداب معاشرت و آنچه در دوام ازدواج دخالت دارد و زن و مرد بايد مراعات كنند.

امّا شوهر: بايد در دوازده مورد اعتدال و ادب را رعايت كند:

1- وليمه 2- معاشرت 3- شوخى 4- سياست 5- غيرت 6- هزينه 7- تعليم‌