اصول و فروع- چنان كه گذشت- حرام است، از طريق شير دادن نيز همان زن حرام مى‌شود و ليكن علّت حرمت پنج نوبت شير دادن است و كمتر از آن باعث حرمت نمى‌شود مى‌گويم: بلكه از نظر ما (شيعه) پانزده مرتبه به قول مشهور و يا يك شبانه روز متوالى شير بخورد و غذاى ديگر نخورد و يا به مقدارى شير بخورد كه گوشت برويد و استخوان بچه استحكام گيرد. بيشتر علماى شيعه اتحاد صاحب شير را به دليل خبر صحيحى كه از اهل بيت (ع) رسيده، شرط حرمت دانسته‌اند و اين قول خلاف احتياط است، و بعضى از فقها اولاد صاحب شير را چه از طريق ولادت باشد و يا شير دادن و اولاد زن شير دهنده را تنها از راه ولادت بر پدر شير خواره حرام دانسته‌اند به دليل اخبار صحيحى كه از اهل بيت (ع) در اين باره رسيده است«4» و اين قول مطابق احتياط است 11- زنى كه به خاطر آن كه مرد داماد او شده است حرام مى‌شود، به اين ترتيب كه زوج دختر آن زن را به همسرى گرفته و يا قبلا با نوه آن زن ازدواج كرده و يا آن كه با يكى از آنها به شبهه در حال عقد، همبستر شده و يا آن كه با مادر آنها و يا يكى از مادر بزرگهايشان به وسيله عقد و يا شبهه عقد همبستر شده باشد در اين صورت به مجرد عقد كردن آن زن، مادران وى حرام مى‌شوند ولى اولاد آنها حرام نمى‌شوند مگر به وسيله همبستر شدن مى‌گويم: در مورد وطى به شبهه ديدگاه فقهاى شيعه مختلف است و امّا در مورد زنا اگر عارضى باشد- مثل كسى كه با زنى ازدواج كند سپس با مادر آن زن زنا كند- و زنش بر او حرام نمى‌شود، اما اگر قبلا با مادر زنا كرده بود، دختر بر او حرام مى‌شود و نظير همين است آنجايى كه اگر مردى با پسربچه‌اى لواط كند، بدون هيچ اختلاف نظرى، مادر، دختر و خواهرش بر آن مرد حرام مى‌شود، مگر آن كه قبلا آنها را به عقد خود در آورده باشد، در آن صورت استصحاب حليّت مى‌شود، زيرا كه حرام، حلال را حرام‌