يكى از پيشينيان گويد: برخى از گناهان جز گرفتارى عيال و اهتمام به ايشان كفّاره‌اى ندارد. حديثى از پيامبر اكرم (ص) در اين باره رسيده كه فرموده: «از جمله گناهان، گناهانى هستند كه جز مشكل كسب معيشت هيچ كفاره‌اى ندارند.»«74»

پيامبر (ص) فرمود: «هر كه سه دختر داشته باشد و هزينه زندگى آنها را بپردازد و به آنها احسان كند تا وقتى كه خداوند آنها را از وى بى‌نياز سازد، البته كه خداوند بهشت را بر او واجب گرداند، مگر اين كه كارى بكند كه خداوند او را نيامرزد.»«75» ابن عباس هر وقت اين حديث را نقل مى‌كرد، مى‌گفت: «به خدا سوگند كه اين حديث از احاديث عجيب و برجسته است.»

در اخبار انبيا (ع) آمده است كه گروهى بر حضرت يونس- على نبيّنا و آله و عليه السلام- وارد شدند، يونس (ع) از ايشان پذيرايى كرد، آن حضرت هر گاه از خانه بيرون و به آن وارد مى‌شد همسرش او را اذيّت و بر او ستم مى‌كرد و او چيزى نمى‌گفت! مهمانان از اين جريان تعجّب كردند. حضرت يونس (ع) فرمود: تعجّب نكنيد چرا كه من از خداى تعالى درخواست كردم و گفتم: خدايا آنچه در آخرت مرا مجازات مى‌كنى، در همين دنيا زودتر مجازات كن. خطاب آمد كه عقوبت تو دختر فلان كس است. با او ازدواج كن و من با او ازدواج كردم، در حالى كه بر آنچه شما شاهديد من صبر كرده‌ام، پس فايده اين صبر، رياضت نفس و فرو خوردن خشم و آراستن اخلاق است.

زيرا كسى كه تنهاست و يا با آدم خوش اخلاق زندگى مى‌كند، نا پاكيها و معايب باطنى‌اش، ظاهر نمى‌شود. بنابراين بر كسى كه راه آخرت را مى‌پيمايد لازم است تا خويشتن را با برخورد با چنين عوامل محرّك و عادت دادن به صبر و تحمّل بيازمايد تا