شخصى خدمت امام صادق سلام الله عليه آمد و عرض كرد : چرا رسول خدا عليه آلاف التحية و الثناء را ابالقاسم مى گويند [3] . فرمود براى اينكه حضرت يك فرزندى داشتند بنام قاسم و چون پدر قاسم بود از اين جهت به رسول خدا ابالقاسم مى گفتند . عرض كرد : اين معنا را من مى دانم , كمى روشن تر بيان كنيد كه چرا رسول خدا عليه الصلوة و السلام را اباالقاسم مى گويند . حضرت فرمود : چون على ابن ابيطالب عليهم السلام قسيم الجنة و النار است , قاسم است , يعنى قسمت كننده بهشت و جهنم است . در قيامت اميرالمؤمنين به اذن خدا جهنمى ها را به جهنم و بهشتى ها را به بهشت فرا مى خواند . به جهنم دستور مى دهد كه دوستان مرا نگير و دشمنان مرا بگير , پس على سلام الله عليه قاسم است . و چون خداوند متعال على بن ابيطالب را در همان دوران كودكى به دامان پيامبر منتقل كرد و از همان طفوليت رسول خدا معلم على بن ابيطالب شد [4] و على بن ابيطالب عليهم السلام كه شاگرد پيامبر بود , از رسول خدا علوم فراوانى را آموخت , در محضر آن حضرت تربيت شد و هر شاگردى فرزند استاد است و استاد حق پدرى بر او دارد پس على بن ابيطالب , كه قاسم جنة و نار است , چون شاگرد پيامبر است بمنزله فرزند او است و پيامبر بمنزله پدر او است