گفتار پنجم

نه تنها عبادات اسرارى دارند بلكه هر چه در عالم دنيا است باطنى دارد . چون عالم دنيا تنزل يافته عالم هاى بالاتر از خودش مى باشد , هر چه در عالم دنيا است نمونه آنچه كه در عالم معنا است , خواهد بود . احكام و قوانين الهى هم كه در عالم دنيا بصورت دين و دستورات عبادى ظهور كرده اند , اسرار و باطن هائى دارند . عبادات هم يك سلسله احكام و آداب و اسرار دارد كه بحث و شرح هر قسمتى را عده اى از علماى اسلامى بعهده گرفته اند . مرحوم شهيد اول رضوان الله عليه احكام واجبه نماز را در يك كتاب بنام الفيه نوشت . آداب مستحبه نماز را كه تقريبا سه هزار عدد مى باشد در يك كتاب بنام نفليه جمع آورى نمودند . [1] اما مرحوم قاضى سعيد قمى و ديگران تا حضرت امام خمينى دام ظلة( اسرار صلوة) نوشتند [2] . اسرار صلوة غير از آداب صلوة است . هر عملى كه در جهان طبيعت است باطنى دارد كه آن را سر آن عمل مى گويند . نماز هم يك باطنى دارد كه باطن نماز را سر آن مى نامند . بعنوان نمونه گفته اند كه القاب و اوصافى هم كه براى ائمه عليهم السلام هست اسرارى غير از آن معانى ظاهرى دارد . ما موظفيم اين كلمات را بر زبان جارى كنيم اما بايد بدنبال اين