ترديد يارش هست . اينطور نيست كه اگر رسيدن به مقام شامخ امام معصوم محال
باشد رسيدن به مقام شاگردانشان هم سخت باشد .
مرحوم آيه الله حاج شيخ محمد تقى آملى رضوان الله تعالى عليه حكيم و فقيه و
متادب به آداب اسلامى و متواضع بود [9] . بزرگوار و كريم بود . يك وقت
مى فرمود : در خواب ديدم دشمنى به من حمله كرد . من با آن دشمن درگير و گلاويز
شديم . اين دشمن من را رها نمى كرد . من براى اين كه از شر او نجات پيدا كنم
هيچ چاره نداشتم جز آن كه دست او را بشدت گاز بگيرم , تا مرا رها كند و در
اين حال بيدار شدم ديدم دستم در دهان خود من است و بشدت دستم را گاز گرفته ام
. در همان عالم خواب به من فهماندند كه دشمن تو كسى جز خودت نيست , از خودت
نجات پيدا كن .
كسى كه كارى به انسان ندارد اگر دشمنى هست از خود ما است . اين گونه از
خواب هاى خوب را هم خداوند نصيب هر كسى نمى كند تا به انسان بفهماند كه دشمن
تو خود تو هستى . خيلى شرط دارد تا انسان خواب هاى خوب ببيند . در بعضى از
تعبيرات روائى ما ائمه عليهم السلام فرمودند : اگر يك
[9]مرحوم آية الله حاج شيخ محمد تقى آملى قدس سره القدوسى از اكابر و مفاخر
دانشمندان بود و در مسجد مجدالدوله تهران اقامه جماعت مى فرمود . حوزه تدريس
معقول و منقول داشت . ولادت ايشان 11 ذيقعدة الحرام 1304 در تهران بود .
مقدمات و سطوح را در تهران فرا گرفت و در سال 1339 هجرى به نجف اشرف مشرف
شد . مدت 14 سال در حوزه علميه نجف اقامت نمود و به محضر درس مرحوم آيه
الله العظمى نائينى و مرحوم ضياء الدين عراقى بار يافت . در سال 1353 به تهران
مراجعت نمود و در آن ديار به افاده پرداخت و در سال 1391 به لقاء حق شتافت .
وى داراى آثار علمى نفيس بسيار مى باشد كه از آن جمله :