جاهلان متنسك [1] آن زمان يعنى خوارج , شعله ور گرديد . در گرماگرم جنگ
ناگهان اميرالمؤمنين ( ع ) در حالى كه شمشير آغشته به خون خود را روى يكى از
سرهاى جدا شده گذاشته بودند و آن را به كميل نشان مى دادند فرمودند :
(
أمن هو قانت آناءالليل . . .
) اشاره به اين كه اين سر بريده همان تالى [2] قرآن است كه در دل شب با
تلاوت به ظاهر زيبا و محزون خود , دل تو را ربوده و اكنون به جنگ امام زمان
خويش آمده است . كميل همان جا بر پايه هاى مولا ( ع ) افتاد و آن ها را بوسيد و
استغفار نمود [3] اين يك جريان تاريخى مربوط به عاقبت بد خشك مقدس هايى كه
اهل تحقيق و تفحص درباره حق نيستند و آن هم يك جريان تاريخى مربوط به حسن
ختام يك انسان نيكبخت و سعيد .