از امام صادق ( ع ) در ذيل آيه شريفه( يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام ) منقول است كه فرمود( : لذة ما فى النداء أزال تعب العبادة و العناء ) لذت شنيدن اين ندا يعنى( يا ايها الذين آمنوا) تمامى سختى ها و دشوارى هاى روزه گرفتن را برمى دارد .

پس از اين خطاب محبت آميز مى فرمايد( : استجيبوالله و للرسول ) . اى مؤمنين دعوت خدا و پيامبرش را اجابت كنيد( . اذا دعاكم لما يحييكم ) هنگامى كه شما را به چيزى دعوت مى كند كه موجب حيات و زندگى است( . دعا ) فعل مفرد و ماضى است و فاعلش رسول است , و على القاعده بايد مى فرمود( : اذا دعواكم ) يعنى هنگامى كه خدا و رسول شما را دعوت مى كنند , اما از آنجا كه يك دعوت بيش نيست و دعوت رسول همان دعوت خداست , لذا فعل مفرد ذكر شده است .

( واعلمو أن الله يحول بين المرء و قلبه ) [1] . بدانيد كه خدا بين انسان و قلبش حايل و مانع مى شود . گاهى انسان مى بيند كه بر قلبش هم مسلط نيست . تصميم مى گيرد , سپس عاملى در درونش اثر گذاشته و او را منصرف مى كند , و يا بنا دارد كارى را انجام ندهد , اما عاملى در دلش رخنه كرده و مالا آن كار را انجام مى دهد . بين انسان و دلش , قدرت خدا فاصله است . ( اگر انسان حرمت دل را رعايت نكند و حق آن را ادا ننمايد , خدا اختيار دل را از كف او خارج نموده , توفيقات قلبى را از او سلب مى نمايد . )