responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 242
نظام است پس راهى جز راهى كه خدا نشان داد نخواهد برد و وراى حق جز گمراهى چيزى نمى باشد . قهرا افراد دو قسم خواهند بود , يك عده آن چنان سقوط مى كنند كه ديگر راهى براى نجات آن ها نيست . يك عده آن چنان صعود مى كنند كه دسترسى به آن ها براى ديگران دشوار است . در سوره تين , پس از آن كه خدا سوگندهاى فراوان ياد مى كند , مى فرمايد( : لقد خلقنا الانسان فى أحسن تقويم ) [1] . ما انسان را خيلى زيبا آفريديم نه اينكه منظور زيبايى ظاهرى باشد .

او درباره طاووس با همه زيبايى اش اين بيان را ندارد , اما درباره انسان هايى كه بلال حبشى هم در بين اين هاست مى گويد : احسن تقويم است . زيرا سرمايه زشتى و زيبايى را ما به او داديم . چون او را با اين سرمايه خلق كرديم . براى اين كه انسان از اين سرمايه خوب بهره بردارى كند ما به او بديها و خوبيها را الهام كرديم( . فألهمها فجورها و تقويها ) [2] . انسان را خداوند با آن سرمايه عظيم آفريد , آن گاه انسان ها دو قسم شدند . يك عده آن سرمايه را هدر داده و باخت اند( . ثم رددناه أسفل السافلين ) [3] . يك عده از آن سرمايه تجارت كردند( . الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات ) [3] .

انسان برخوردار از سرمايه شناخت حق و باطل

پس انسان با احسن تقويم خلق شده . با آن سرمايه حق و باطل شناسى خلق شده تا مسايل ارزشى را بشناسد نه اينكه انسان را بدون ميزان سنجش مسايل ارزشى خلق كرده باشند . انسان را با


[1]سوره تين , آيه 4

[2]سوره شمس , آيه 8

[3]سوره تين , آيه 6

نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 242
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست