اين تفاوت در صورتى كه فقيه دچار اغماء شود و اغماء به منزله موت تلقى شود , و يا آن كه اغماء متصل به موت باشد , نيز وجود دارد . يعنى با اغماء فقيه , وكيل وى از وكالت منعزل مى گردد , و حال آن كه در زمان اغماء وى , ولى منصوب از طرف او , همچنان به ولايت خود باقى مى ماند .

تفاوت وكالت و نيابت با ولايت فقيه

از آنچه كه در امتياز بين وكيل و نائب و بين ولى منصوب بيان شد , دانسته مى شود كه اگر فقيه جامع الشرائط به عنوان وكيل يا نائب از طرف ولى معصوم منصوب شده باشد , از وكالت و نيابت , در صورتى كه توسط امام معصوم بعدى تنفيذ نشود , منعزل مى شود . اما اگر از پيامبر , يا از يكى از ائمه , دليلى بر نصب فقهاء بر ولايت در زمينه اى از زمينه ها وارد شده باشد , اين سمت مادام كه توسط يكى از ائمه بعدى مورد تعرض و نفى قرار نگرفته باشد , ثابت خواهد ماند .

بنابر اين براى اثبات ولايت فقيه در عصر غيبت مى توان علاوه بر استناد به آنچه كه از امام زمان - عليه السلام - رسيده است , به