responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ولايت در قرآن نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 48
گاهى نمى بيند . اين نشانه آنست كه اين ولايت , اضافه اشراقى است , و مثل اضافه مقولى به دو طرف وابسته نيست , بلكه فقط وابسته به مضاف اليه است . معيت هم اينچنين است . معيت گاهى اعتبارى است مثل اينكه دو نفر در يك مكان معيت داشته باشند يا هر دو عضو يك هيئت و تحت پوشش يك امر اعتبارى با هم باشند . اينچنين معيتى , در هر دو طرف يكسان است . زيد با عمرو معيت دارد , عمرو هم با زيد معيت دارد , اما در معيتهاى تكوينى , معيت يكطرفه است , خدا معيت دارد , اما كافر تنها است و هنگامى كه خطر رسيد , آنگاه مى فهمد( هنالك الولاية لله الحق) وقتى به سراب رسيد( وجدالله عنده) آنوقت خود را با خدا مى بيند و خدا را با خود مى داند .

نتيجه

خلاصه آنكه ولايت به معناى قرب دو قسم است : قرب اعتبارى كه نسبتش به متواليين يكسان است و قرب حقيقى كه مانند ساير اضافات اشراقى و حقيقى است و زمام اضافه به دست مضاف اليه است و مضاف , تابع . معيت و ولايت و نظائر آن نيز اينچنين اند .

و يكى از اسماء حسناى خداى سبحان( ولى) است و انسان بايد بكوشد ولو در محدوده شؤون نفس خويش , مظهر اين نام بشود , تا از اين راه بتواند مقدماتى را پشت سر بگذارد و به بيرون از خود نيز بار يابد و ولى منطقه وسيعترى بشود .

والحمدلله رب العالمين

نام کتاب : ولايت در قرآن نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 48
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست