فص 32

أنت من جوهرين احدهما مشكل مصور مكيف مقدر متحرك ساكن متحيز منقسم , و الثانى مبائن للاول فى هذه الصفات غير مشارك له فى حقيقة الذات يناله العقل و يعرض عنه الوهم فقد جمعت من عالم الخلق و من عالم الامر لان روحك من امر ربك و بدنك من خلق ربك .

ترجمه : تو از دو گوهرى يكى داراى شكل و صورت و كيفيت و كميت و حركت و سكون و مكان و قابليت انقسام است , و ديگرى در همه اين اوصاف مبائن با اول است و در حقيقت ذات با او مشاركت نيست . عقل بان ميرسد و و هم از وى روميگرداند . پس تو از عالم خلق و از عالم امر گرد آمدى زيرا كه روح تو از امر رب تو است و بدن تو از خلق رب تو .

انسان يك حقيقت ممتد روحانى و جسمانى است

بيان : فص در اين است كه انسان از دو گوهر است . در فص قبل دانسته اى كه انسان يك حقيقت ممتد از آسمان امر تازمين خلق است . بدن او كه مرتبه نازله او است گوهرى است جسمانى كه باوصاف جسم چون شكل و صورت و كيفيت و كميت و غيرها متصف است . روان او گوهرى است كه از همه اوصاف تن منزه است زيرا كه نفس ناطقه مجرد از ماده و مبارى از احكام آن است پس بين اين دو جوهر