نام کتاب : نامه ها و برنامه ها نویسنده : حسن زاده آملي، حسن جلد : 1 صفحه : 127
عاشق است كه به قول سوخته بارقه عشق باباطاهر عريان رضوان الله تعالى عليه دل
عاشق به پيغامى بسازد . اين پيغام نداى
لله على الناس حج البيت من استطاع اليه سبيلا
است كه بحمدالله آن را لبيك گفته ايد .
خودآگاهى كه در صورت به سوى خانه رهسپارى و در معنى خداوند خانه با تو است
كه علت تامه معيت قيومية با معلول دارد
و هو معكم اينما كنتم
][1]] ,
ان معى ربى سيهدين
][2]]
جلوه بر من مفروش اى ملك الحاج كه تو *** خانه مى بينى و من خانه خدا مى بينم
برادرم وصول اثر گوناگون است و همه آنها اثر وصول است چه اينكه :
اگر با ديگرانش بود ميلى *** چرا ظرف مرا بشكست ليلى
تو كه اهل اشارتى بدان كه خداوند سبحان درباره دو كلمه طيبه اش حضرت مريم و
ميوه اش حضرت عيسى روح الله سلام الله تعالى عليهما فرمود :
فتقبلها ربها بقبول حسن و انبتها نباتا حسنا
][3]] و نيز درباره دو بلد فرمايد :
و البلد الطيب يخرج نباته باذن ربه والذى خبث لا يخرج الا نكدا
][4]] و هم لسان الله اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود :
و اعلم ان كل عمل نبات و كل نبات لا غنى به عن الماء و المياه مختلفة فما
طاب سقيه طاب غرسه و حلت ثمرته و ما خبث سقيه خبث غرسه و أمرت ثمرته
][5]] . اين سخن بسيار بسيار بلند است . فرمود : هر عملى نباتى است و
نبات
را از آب بى نيازى نيست , و آبها گوناگونند آن نباتى كه آب وى پاكيزه است
غرس وى پاك و ميوه اش شيرين شود و آن كه آب وى بد , غرس وى بد و بارش تلخ
گردد .
بارها از ما شنيده ايد كه گفتيم اعمال شما بذرهايى است كه در مزرعه جانتان