(
تجرى من تحتها الانهار
) يعنى اين بهشت محسوس مثل آن بهشت خاص اهل تقواست , نه خود آن بهشت خود
. آن
بهشت چيست ؟ خدا مى داند . انسان كريم به كدام بهشت مى رود ؟ خدا مى داند . اين
بهشتى كه قابل درك است , و لذائذ حسى دارد و بهشت بين راه است . يقينا مؤمن
با تقوا بعد از ارتحال در قيام , به بهشت محسوس مى رسد , ولى اين مرحله نازله
مقام اوست , اگر بخواهند آن مرحله بلند را معنى كنند , چنين بيان مى كنند ( ,
مثل الجنة التى وعد المتقون تجرى من تحتها الانهار
) يعنى اين بهشت مثل آن بهشتى است كه اهل تقوا را وعده داده اند , نه خود
آن بهشت . آن بهشتى كه اهل تقوا را به بهشت وعده داده اند , اگر از باب( :
فادخلى في عبادى و ادخلى جنتى
) باشد كه آنجا جاى شجر و حجر نيست , اين بهشتى كه درخت دارد , نيمى از
راه است , اين نمونه آن بهشت لقاء است , پس اين جنت جسمانى و جنت حسى و
ظاهرى , در بين راه اهل تقوا , قرار دارد كه به عنوان پذيرائى نيمه راه , براى
آنان فراهم شده است .