من هجرتى به سوى خدا دارم . ( البته مراد از اين هجرت , سير مكانى نيست زيرا
خداى سبحان در همه احوال با انسان هست( :
هو معكم اينما كنتم
) [21] و در همه جا حضور دارد( .
هو الذى في السماء اله و في الأرض اله
) [22] بلكه منظور از اين هجرت , همانا سير مكانت و ترقى منزلت وجودى
است كه آن سير الى الله است . ) ولى درباره وجود مبارك خاتم انبياء - صلى
الله عليه و آله - مى فرمايد :
(
سبحان الذى اسرى بعبده ليلا من المسجد الحرام الى المسجد الاقصى
) [23]
منزه است خدائى كه بنده اش را شبانه سير داد و برد . ملاحظه مى شود كه عروج
پيغمبر را به او نسبت نمى دهد كه او آمد يا او گفت من دارم مى روم , بلكه به
خودش نسبت داده و فرمود : خداى