اين بينش با بينش ديگرى كه مى گويد به جنگ نرويد( و لا تلقوا بايديكم الى التهلكه ) [14] تفاوت بسيارى دارد . حضرت على - عليه السلام - مى فرمايد : آن منزوى كه در خانه مى خزد , خود را به هلاكت مى اندازد و آنكه براى دفاع از كيان اسلام حركت مى كند او نجات پيدا مى كند( . و الهلكه للمتلوم) آنكه در كنار ايستاده و رزمنده را ملامت مى كند او گرفتار هلاكت است .

در خطبه 130 هنگامى توديع اباذر - رضوان الله عليه - در مراسم تبعيد , به او چنين فرمود : اباذر( ! و لو ان السموات و الارضين كانتا على عبد رتقا ) اگر همه راههاى روزى و نجات به روى انسانى بسته باشد و هيچ راهى براى رهايى او نباشد( ثم اتقى الله) اما اين انسان اهل تقوا باشد( لجعل الله له منهما مخرجا) .

در خطبه 139 در جريان شورا و خلافت چنين مى فرمايد( : لم يسرع احد قبلى الى دعوه حق وصله رحم و عائده كرم ) من كارهائى كردم كه زمينه بازگشت كرامت را فراهم نموده ام , من به