اين نه به آن معنى است كه تقوا فقط از راه عمل صالح حاصل ميشود , و علم در حصول
آن دخيل نيست همان طور كه آيات ديگرى كه تقوا را در سايه معرفت و علم مى دانند
به آن معنى نيست كه عمل صالح در آن دخالتى ندارد , بلكه , يك طائفه از آيات ,
توقف تقوا بر عمل صالح را بيان مى كند و طائفه ديگر از آيات توقف تقوا بر علم
و معرفت صحيح را بازگو مى كند , و چون علم دو رشته است ( , علم حصولى و علم
حضورى يا شهودى) تقوا هم به دو قسم تقسيم مى شود . بدين معنى كه تقواى علمى ,
هم از راه علم شهودى حاصل مى شود , و هم از راه علم حصولى , يعنى از طريق تصور و
تصديق و برهان . و قرآن كريم كه انسانها را به تحصيل كرامت و تقوى دعوت مى كند
, آيات متعددى درباره تحصيل تقوا به وسيله علم حصولى , و علم شهودى دارد , كه
نمونه آنها انشاء الله يكى پس از ديگرى مطرح مى شوند .
توقف تقوى بر عمل صالح
اما در مورد توقف تقوا بر انجام كارهاى واجب , در سوره مباركه بقره , آيه 21
چنين مى فرمايد :
(
يا ايها الناس اعبدوا ربكم الذى خلقكم و الذين من قبلكم لعلكم تتقون
)
در اين آيه , تقوا را متوقف بر عبادت الله دانسته و فرموده است اطاعت خدا
زمينه حصول تقوا را فراهم مى كند .
همچنين آيه 177 سوره مباركه بقره بسيارى از تكاليف الهيه