[1]- وى قهرمان واقعه ى جنايتبار( حره) يعنى ماجراى مباح كردن جان و مال و ناموس مردم مدينه بمدت سه روز و ويران كننده ى كعبه در ماجراى نصب منجنيق و پرتاب سنگ و و همانكسى است كه معاويه وقتى زمينه را براى حكومت يزيد فراهم مى آورد توصيه ى او را هم بعنوان يكى از مقدمات اين هدف به او كرد و گفت( : تو با مردم مدينه در گيرى ئى خواهى داشت , اگر چنين شد مسلم بن عقبه را بر سر آنها بفرست زيرا او كسى است كه خير خواهيش بر من ثابت شده است) ! ( رجوع شود به طبرى و بيهقى و ابن اثير )

[2]- وى - بگفته ى بيهقى در( المحاسن و المساوى) نخستين كسى است در اسلام كه رشوه داد و - به گفته ى تمامى مورخانى كه از او نام برده اند - كسى است كه ماجراى( استلحاق) زياد ( يعنى زياد را كه ثمره ى آميزش غير قانونى ابوسفيان با مادر وى بود , پسر ابوسفيان شناختن ) اين عمل ضد اسلامى , به دلالى او انجام گرفت

و باز كسى است كه در معرفى و نامزد كردن يزيد براى خلافت پس از معاويه , گوى سبقت از ديگران ربود و خود او در اين باره گفت([ : پاى معاويه را