كسى بر سر وحدت گشت واقف *** كه او واقف نشد اندر مواقف

دل عارف شناساى وجود است *** وجود مطلق او را در شهود است

برو تو خانه دل را فرو روب *** مهيا كن مقام و جاى محبوب

وجود تو همه خار است و خاشاك *** برون انداز از خود جمله را پاك

چو تو بيرون شوى او اندر آيد *** به تو بى تو جمال خود نمايد

موانع تا نگردانى ز خو دور *** درون خانه دل نايدت نور

موانع چون در اين عالم چهار است *** طهارت كردن از وى هم چهار است

نخستين پاكى از احداث و انجاس *** دويم از معصيت و از شر وسواس

سيم پاكى ز اخلاق ذميمه است *** كه با وى آدمى همچون بهيمه است

چهارم پاكى سر است از غير *** كه اينجا منتهى مى گرددت سير

هر آنكو كرد حاصل اين طهارات *** شود بيشك سزاوار مناجات

تو تا خود را بكلى در نبازى *** نمازت كى شود هرگز نمازى

چو ذاتت پاك گردد از همه شين *** نمازت گردد آنگه قره العين

نماند در ميانه هيچ تمييز *** شود معروف و عارف جمله يك چيز

و فى الكافى : لنا حالات مع الله نحن هو و هو نحن ( ص 88 , ج 2 , اسفار , ط 2 تعليقه حكيم مولى على نورى ) . و فى روايه : لنا حالات مع الله هو فيها نحن و نحن فيها هو و مع ذلك هو هو و نحن نحن . ( كلمات مكنونه فيض , كلمه پنجاهم از امام صادق( ع) .

المروى عن رسول الله صلى الله عليه و آله : لى مع الله وقت لا يسعنى فيه ملك مقرب و لا نبى مرسل . حكيم متاله مولى على نورى در تعليقه اى بر شرح حديث دوم توحيد كافى , صدرالمتالهين در بيان آن افاده فرمود كه : قوله صلى الله عليه و آله و لا نبى مرسل نكره فى سياق النفى , فلا يسعه نفسه ايضا فى ذلك الوقت فاشار الى خفاء نفسه عن نظر نفسه فضلا عن خفاء غيره ( ص ) عن نظر بصيرته البالغه الى درجه لايتصور فوقها كما قال فكان قاب قوسين او ادنى .