البته اگر با خدا انس گرفتيد آن وقت ديگر چيزهاى كوچك كمتر به چشمتان مى آيد و به سراغ چيزهاى بزرگتر و چيزهاى قيمتى تر مى رويد چيز كوچك مثلا ده هزار تومان پول است ولى قيمتى ترش 10 ميليون تومان مى شود , ولى قيمتى ترش اين است كه انسان از خدا مغفرت بخواهد

امام حسين ( ع ) در مناجات شعبانيه خود مى فرمايد : من حاجتى را از تو مى خواهم كه :

( ( افنيت فيها عمرى ) ) : : ( ( همه عمرم را من براى اين راه گذراندم ) ) و آن چيست ؟ ( ( فى ما ادخر ) )

دعا براى آمرزش :

در دعاى ديگرى مى فرمايد : ( ( ان قوما عبدو الله ) ) در دعاى ابى حمزه ثمالى , ( ( ان قوما عبدو الله بافواههم لتحقن دمائهم ) ) عده اى به لقلقه زبان به خدا ايمان آوردند تا خونشان حفظ بشود و در زمره مسلمانها باشند تا در جامعه مسلمين از بركات آن بهره مند بشوند ولى ( ( و انا امنا لتغفر لنا ) ) ما براى مغفرت ايمان آورديم يعنى امام سجاد ( ع ) هدف ايمان را مغفرت الهى قرار داد مغفرت و غفران الهى چيز بسيار بالايى است , اين بزرگترين حاجتهاست , از خدا بايد مغفرت را بخواهيم از خدا بايد تفضلش را بخواهيم , از خدا بايد دنيا را بخواهيم , از خدا بايد آخرت را بخواهيم و مشكلات خود را با خدا در ميان بگذاريم

شما كه جوان هستيد وقتى كه دعا مى خوانيد حقيقتا بايد توجه كنيد كه در خدمت پروردگار ايستاده ايد نمى خواهد خدا را تصور كنيد خدا كه به تصور انسان نمى آيد كه بگوييم من تصور مى كنم