تنفس مى دهد ما كسانى را در سلولها , در زندانها و در شرايط سخت ديده ايم كه خدا
نداشتند من دلم به حال اينها مى سوخت , مدتها مى گفتم : بيچاره كسانى كه خدا
ندارند آن وقتى كه كار سخت مى شود , آن وقتى كه درها به روى انسان بسته مى شود ,
آن كسى كه با خدا است و خدا را دارد و اجازه صحبت كردن با خدا را دارد , آن
وقت از يك دريچه تنفس , يك آرامش , يك راحتى , و يك اميد حداقلى برخوردار
است
لزوم دعا :
انسان نااميد , سخت ترين زندگى را دارد پس دعا نعمت خداست و واى به حال كسى
كه اين در را به روى خود ببندد , مثل چه كسى ؟ مثل اكثر آدمهاى غافل كه از خدا
نمى خواهند از خدا خواستن به اين معنا نيست كه همين طور آدم به لقلقه زبان بگويد
: ( ( خدايا ما را بيامرز , خدايا قرضهاى ما را اداء كن , خدايا فلان كن ) ) اينكه
خواستن نيست اين همين طور حرف زدن بى هدف گفتن و ايجاد يك امواجى در فضا است
اينكه ارزشى ندارد خواستن يعنى اينكه دل شما با خداست و حواس شما تحت تاثير
آن هدف قرار دارد و در آن وقت است كه دعا با اين شرايط , حتما مستجاب مى شود
اگر چه خود دعا , ارزشش از استجابت دعا براى انسان بالاتر است نفس دعا كردن
قيمتش بيشتر از اجابت آن است از يكى از عرفاى بزرگ جمله اى نقل كرده اند و آن
اين است كه مى گويد :
( ( انا من ان تحرم من الدعاء اخوف , من ان تحرم الاجابة ) )
مى گويد : ( ( من هر روز كه از دعا محروم بشوم بيشتر مى ترسم تا اينكه از اجابت
دعا محروم بشوم ) ) اگر انسان از دعا محروم شد و در صحبت با خدا و گفتگوى با
خدا را بر روى خود بست , بيچاره