نام کتاب : ادوار اجتهاد از ديدگاه مذاهب اسلامي نویسنده : جناتی، محمدابراهیم جلد : 1 صفحه : 89
1 ـ وجود اجتهاد از راه منابع در دوره دوم
در اين دوره , اجتهاد از راه منابع معتبر شرعى , مانند كتاب و
سنت , همانند دوره اول , در بين عالمان و مجتهدان وجود داشته , منتها براى
شيعه نياز چندانى به اعمال آن در دامنه وسيع و گسترده نبوده است . زيرا بعد
از رحلت رسول گرامى ( ص ) آنان براى پاسخگويى به حوادث واقعه و مسائل تازه
هيچ گاه مواجه بامشكل نشده و در تنگنا قرار نگرفتند , چرا كه آنان بر اين
اعتقاد بودند كه با وفات رسول خدا ( ص ) عصر نصوص پايان نگرفته و ائمه
معصومين ( عليهم السلام ) ادامه دهنده راه رسول خدا بوده و نيز سنت آنان (
يعنى قول و فعل و تقرير آنها ) تداوم بخش سنت رسول الله مى باشد .
بر اين اساس هر گاه شيعيان در مسائل دينى و وظايف شرعى و شناخت
احكام مواجه با مشكلى مى شدند به امام وقت خويش مراجعه و پاسخ را از آنها
به گونه واضح و روشن از راه آيات قرآن و يا احاديث رسول خدا و يا رفتار
آنان دريافت مى كردند .
و گاهى آن حضرات برخى از پيروان خودشان را براى شناخت احكام و رفع
نيازها به بعضى از اصحاب مانند : ابوبصير , يونس بن عبدالرحمان و ذكريا
ابن آدم قمى و . . . ارجاع مى دادند و آنان با مراجعه به او پاسخ خود را
دريافت مى كردند .
با توجه به اين گفتار دست و بال شيعه در اين دوره در فراگرفتن
احكام دينى و وظايف شرعى باز بوده و به مشكل مهمى دچار نمى شدند , زيرا يا
از زبان امام وقت و يا از زبان كسى كه او معين مى كرد پاسخ دريافت كرده و
بدون هيچ گونه ترديدى به عنوان حكم خدا بر طبق آن عمل مى نمودند .
دلايل گسترده تر اجتهاد
به كارگيرى اجتهاد در عصر ائمه ( عليهم السلام ) در زمينه
گسترده ترى انجام مى شد . براى اثبات اين موضوع به دلايل زير مى توان تمسك
جست :
امر امامان به تفريع و تطبيق
دليل اول بر گسترده شدن اجتهاد در اين دوره رواياتى است كه
امامان شيعه تفريع و بازگشت دادن فروع تازه را به اصول پايه بر اصحاب لازم
شمرده اند . بجاست بعض از آنها را در اينجا يادآور شويم :
نام کتاب : ادوار اجتهاد از ديدگاه مذاهب اسلامي نویسنده : جناتی، محمدابراهیم جلد : 1 صفحه : 89