2 ـ نجم آبادى

ديگر مجتهدى كه تداوم بخش شيوه شيخ اعظم انصارى , در مسائل اجتهادى بود آية الله العظمى شيخ حسن نجمآبادى ( م 1284 ) است . او يكى از شاگردان مبرز شيخ اعظم انصارى و از اعاظم فقهاء در دوره هفتم است كه اجتهاد و تبحرش در علوم اسلامى مسلم بوده و از جمله كسانى است كه نقش بسزايى در تدقيق و ژرف انديشى مسائل اجتهادى داشت .

نامبرده از درخشندگى خاصى در حوزه نجف اشرف و در مجلس درس شيخ انصارى برخوردار بوده و از جمله سه نفرى است كه شيخ فرموده بود كه درس را براى آنها مى گويم .

شهرت و آوازه فضل و دانش و تقواى مجتهد بزرگ نجمآبادى باعث شد كه پس از وفات شيخ بيشتر عالمان بر تعيين وى براى زعامت و مرجعيت تقليدى اتفاق نمايند , ولى او از شدت ورع و تقوا اين مطلب را نپذيرفت و گفت : من چون در مقام استنباط احكام از منابع داراى وسوسه مى باشم از اين رو نمى توانم مرجعيت را تصدى كنم و لذا مردم را در امر تقليد به ميرزاى شيرازى ارجاع داد همانگونه كه ميرزا حبيب الله رشتى مردم را در امر تقليد به ميرزا ارجاع داده است , و اين ارجاع بدين جهت بود كه او را اصلح مى دانستند .

3 ـ كوه كمره اى

آية الله سيد حسن كوه كمره اى ( م 1299 ) از رجال بزرگ و نامدار مباحث اجتهادى بوده و از محققان ارزشمند علم اصول در اين دوره محسوب است .

او در كربلا از تلاميذ شريف العلماء و آية الله سيد ابراهيم قزوينى صاحب ضوابط الاصول بود و در نجف اشرف در اوائل ورودش در درس شيخ على كاشف الغطاء و شيخ محمد حسن صاحب جواهرالكلام شركت كرد و ادامه داد تا آنكه آنها وفات نمودند و بعد از وفات صاحب جواهر تنها ملازم درس شيخ اعظم انصارى بود و تا شيخ زنده بود در درس او شركت مى كرد . پرورش روح اجتهادى و تكوين شخصيت فقهى ايشان مرهون درس او بوده است . كوه كمره اى از مقررين درس او بود و شيخ بسيار به او عنايت داشت و