قابل ذكر است كه مذهب حنفى در مصر طرفدارانى نداشت و آغاز رسمى شدن مذاهب چهارگانه در مصر , بنابر آنچه در خطط مقريزى ياد شده در زمان بيبرس بند قدارى ( م 676 ) بوده است , او بعد از آنكه در سال 658 هزمام حكومت را در بلاد مصر به دست گرفت براى مردم آنجا چهار قاضى تعيين نمود كه هر يك پيرو يكى از مذاهب چهارگانه بودند , و در مدت كمى در آن بلاد مذهبى به جز مذاهب چهارگانه معروف نماند و اين بدين جهت بود كه پيروان مذاهب ديگر مورد نكوهش قرار مى گرفتند و به آنها منصب و مقامى داده نمى شد و حتى شهادت آنها را نمى پذيرفتند .

33 ـ منابعى در زمينه بحث از مذاهب :

منابعى كه پيرامون مذاهب و آغاز انتشار آنها بحث مى كند عبارتند از :

1 ـ المواعظ و الاعتبار فى الخطط و الاثار , اثر علامه احمد بن على بعلى قاهرى , معروف به مقريزى ( 845 ـ . ( 766

2 ـ تاريخ يعقوبى , اثر احمد بن ابى يعقوب بغدادى ( م ( 296

3 ـ الحوادث الجامعه فى المأة السابعة , تأليف كمال الدين عبدالرزاق بغدادى ( م 723 )

4 ـ اعلام الموقعين عن رب العالمين , تأليف ابن قيم جوزى ( م ( 1200

5 ـ الانصاف فى بيان سبب الخلاف , اثر شاه ولى الله احمد بن عبدالرحيم عمرى معروف به دهلوى ( 1114 ـ 1180 ـ يا ( 1176

6 ـ الاقليد لادلة الاجتهاد و التقليد , تأليف صديق حسن خان قنوجى بخارى ( م ( 1307

7 ـ القول المفيد فى ادلة الاجتهاد و التقليد , اثر علامه محمد بن على شوكانى ( م 1250 )