و بنابرين يگانه برنامه ايست كه توانائى دارد زندگى انسان را براساسى تازه , پايه گذارى كند و جهانى نوين براى انسان بوجود آورد

بى هيچ ترديد و گمان , اجتماعات بشرى , از مسير خود منحرف شده و راه خود را گم كرده اند اما اين گمراهى - بر خلاف تصور دكتر كارل - از آنروز نيست كه آدميان , علوم جمادات را پرورش داده و علوم انسانى را در بوته ى فراموشى نهادند

يا از آنروز كه ماشين را تنها حكمران زندگى خود ساختند و براى زندگى شكلى متضاد با طبيعت انسانى انتخاب كردند

و يا از آنروز كه سازمانهاى سياسى و اجتماعى و اقتصادى خود را , در اختيار سرمايه داران گذاردند تا آنان مسير جامعه را بسوى هدفى كه بكار انسان نمى آيد و نيازمنديهاى او را تأمين نميكند , منحرف سازند

نه ! اينها همه مراحل بعد اين انحرافند