لذا طبيعى بود كه درصدد برآيند اين نيروى معنوى را از ملل شرقى سلب كنند و اين سلاح برنده را از آنان باز ستانند

اما از طرفى , قلع و قمع يك عقيده مذهبى كه در طول چند قرن , در اعماق روان ملتى ريشه دوانيده است , كارى نبود كه به آسانى و در زمانى كوتاه , صورت پذيرد و حتى ممكن بود كه چنين اقدامى از طرف دشمنان , احساسات مذهبى مسلمين را عليه آنان برانگيزد و نقشه هاى آنانرا كه جز در لباس دلسوزى و مهربانى قابل اجرا نبود , خنثى سازد

بنابراين , بهترين تدبير آن بود كه ظواهر و تشريفات چشم گير و پرسروصداى اسلام را حفظ كنند ولى جنبه ى انقلابى دين و تعاليمى را كه موجوديت واقعى دين بسته به آنهاست و جامعه اسلامى را بر سر راه تجاوزات آنان قرار مى دهد , از دين بگيرند و دين را بصورت موجودى بى تأثير و مهمل و بى تفاوت نسبت بخود درآورند