«انّ من شرايط الساعة ان يرفع العلم و يكثر الجهل»[1] از بين رفته و جاى خود را به اخلاق ذميمه و فسق و فجور و ظلم مى دهند.

رفق ‌ نيكويى و مهربانى، نرمى و مدارا(ف - م)

آزرم ‌ شرم و حيا، لطف و انصاف(ف - م)

هنگامى كه احكام دين، عدالت و اخلاق انسانى از بين رفت، پيشوايى امّت به جاهلان رسيد و كسى از جاهل و نادان بودن بيم و شرم نداشت.

باژگونه ‌ واژگون، سرنگون، وارونه (ف-م)

چون ‌ چگونه، كلمه پرسش است.

چون بنا به حكمت الهى حكم بر اين است كه سرانجام عالم دچار دگرگونى و واژگونى گردد و پيشوايى و هدايت مردم به دست جاهلان و دروغگويان مى افتد اگر تو عاقلى و اهل دانش هستى ببين و توجه كن كه امور عالم چگونه بر خلاف علم و عقل شده است.

طرد ‌ راندن

لعن ‌ دور كردن

مَقْت ‌ دشمن داشتن