پيمانه ‌ «چيزى را گويند كه در وى مشاهده انوار غيبى كنند و ادراك معانى نمايند كه دل عارف باشد»[1]

همه عالم هستى مانند خمخانه اى است كه مالامال از شراب هستى حقّ مى باشد و دل هر ذرّه از موجودات عالم به مثابه پيمانه اى است كه هر كس با توجه به قابليّت و استعداد خود از شراب عشق حقّ آن پيمانه را پُر مى كند.

خرد ‌ ب101

ملايك ‌ فرشتگان

جان ‌ ب1

از شراب عشق حقّ عقل و فهم آدمى و فرشتگان مقرّب درگاه حق و روح و هوا و زمين و آسمان كه از عناصر اربعه هستند همه مست و از خود بيخود شده اند.

فلك ‌ آسمان

تكاپو ‌ جستجو

وى ‌ اشاره به شراب عشق الهى است.

آسمان از شراب عشق و محبّت حق مست و سرگردان شده و در جستجوى حقّ لحظه اى قرار و آرام ندارد. هوا نيز چنين حالتى دارد و در دل فلك به اميد نفخه تجليّات حقّ در تكاپوست.