صاحبان معرفت و عارفان به حقيقت، در سه حالت «فنا» و «سكر» و «دَلال» از بيان حالات درونى با هر تعبير و عبارتى مجازند.

سه حالت ‌ منظور «فنا» و «سُكر» و «دَلال» است.

وضع ‌ قرار دادن لفظ در برابر معنى (ف-م)

دَلالت ‌ راهنمايى لفظ است به معنى (ف-م)

هر سالك و عارفى كه سه حالت «فنا» و «سكر» و «دلال» را بشناسد و به اين سه مقام دست يابد، مى تواند لفظ را در برابر معنى قرار دهد و الفاظ ظاهرى او را به معانى حقيقى راهنمايى مى كنند.

احوال ‌ جمع حالو منظور از آن سه حالت «فنا» و «سكر» و «دلال» است.

مواجيد ‌ جمع موجود، حالات و مقاماتى كه به طريق كشف و وجدان بر اولياء و عرفا و سالكان راه ظاهر مى شود (ش-ل)

كافر ‌ بى دين، بى ايمان، كسى كه پيرو دين حق نباشد.(ف-م)

تقليد ‌ پيروى، گردن بند به گردن انداختن (ف-م)

اگر تو به آن حالات عرفانى و مراتب كشف معانى نرسيده باشى، بدان كه اگر با جهل و نادانى و به تقليد از صاحبان معرفت و اربابان طريقت، الفاظ و عبارات خاص را بر زبان آورى، محكوم به كفر خواهى شد.

مجازى ‌ غير واقعى