نطفه ‌ مادّه زنده و ذرّه بينى كه از آن جنين پديد آيد (ف ـ م)

اطوار ‌ «جمع طور، گونه ها، مرتبه ها، كلمه قرآنى است و در سوره نوح آيه 14 آمده است»[1] (ب ـ اق)

چون حيوان در انسان تحليل شد و جزء بدن انسان گرديد با ازدواج زن و مرد به صورت نطفه در مى آيد و اين نطفه طور به طور مى شود تا صورت انسان پيدا مى كند.

نفس گويا ‌ نفس ناطقه كه همان روح آدمى است.

هنگامى كه نطفه به صورت انسان درآمد به واسطه درخشش نور تابناك روح الهى در آن و به حكم ﴿و نفخت فيه من روحى﴾[2] تن و جسم آدمى منوّر به انوار الهى مى گردد و عارف به معارف و علوم مى شود.

كَهْل ‌ مردى كه سنش بين سى تا پنجاه سالگى باشد.(ف - م)

كمپير ‌ پير سالخورده، فرتوت (ف - م)

عقل ‌ «چراغ بندگى است و بدان حقّ از باطل و طاعت از معصيت تمييز مى يابد»[3]

تدبير ‌ پايان كارى را نگريستن، در امرى انديشيدن (ف - م)

آدمى چون از مادر متولّد شود تا سن شير خوارگى طفل است و قوّه تشخيص نيك و بد اعمال و گفتار ندارد و بعد از آن جوان مى گردد.بعد از دوران جوانى