جان ‌ مقصود نفس ناطقه انسانى است (م - ل)

در زمان ‌ در يك لحظه

استغفر اللّه ‌ از خداوند آمرزش خواستن، توبه، پوزش (ف - م)

اگر جان تو از اين معانى: (هر آنچه غير حق باشد، عدم و «نمود» بى «بود» است و «مخلوق»، «واصل» نيست و سير و سلوك از مخلوق حاصل نمى شود و «عدم» با «وجود» متّحد نمى باشد و خاك تيره با نور مطلق ـ ربّ ـ نسبتى ندارد) ، آگاه شود، در همان لحظه استغفر الله مى گويد و طلب توبه مى كند.

معدوم ‌ عدم پذير، نابود شونده

واجب ‌ واجب الوجود، حق تعالى

ممكن ‌ ممكن الوجود، موجودات عالم

چون تو از ممكنات عالم مى باشى پس معدوم خواهى بود و عدم نيز پيوسته ساكن است زيرا، حركت از لوازم وجود است.

و سير و سلوك كه حركت معنوى و رفتن به سوى حقّ و رسيدن به واجب الوجود است، آيا از ممكن معدوم حاصل مى شود؟

جوهر ‌ ب199

عرض ‌ ب199

جهان آفرينش مركّب از جوهر و عَرَض است و جوهر بدون عَرَض وجود خارجى ندارد و چون تحقق جوهر به واسطه وجود عَرَض است و عَرَض خود به حكم «لا يبقى العرض